gözyaşından tapınaksın
uçurtma kırığ bir çocukluğum vardı
sığ darp izleriyle hırpalanmış.
dört nala kaçıyordu umutlar içimden,
kaç kez fıratın debisi yükseldi gözlerimde,
içimdeki son kara parçasıda portakal yüzünde battı.
keklik takımı girmiyor artık uykuma,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta