Sana Söz Şiiri - Döndü Dülger

SANA SÖZ....
Sana söz!
Sokağından geçer nefesimi tutarım,
Uzaktan seyreder,hasretini sineme sararım.
Gözyaşlarımı akıtmam bastığın yollara,
Kokumu da alır götürürüm seni seyrettiğim bu köşe başından.
Sana söz!
Rüyalarına girmem bir daha,.
Bülbülleri susturur, gönlümü küstürür,
Dallarında yaprak bile oynatmam.
Beni hatırlatacak gözlerimi de kapatır yaşarım,
Bir gün batımında sessizce hayaline sarılır, gönlüne bir daha sokulmam.
Sana söz!
Dermansız gönül sızımı sarıp sarmalar,
Yıllarımı seninle geçiririm eksikliğini arattırmam.
Sessizliğin içinde yine ben seninle varolur,
Ümidi öldürsem de, yerine kimseleri koyamam.
Sana söz!
Telvere bağladığım umutlarımı saklar,
Özleminin açtığı derin yaralarımı kendim sararım.
Aşkını harf harf mısralara karalar,
Solmuş bir gül gibi kurutur ömrümce saklarım.
Sana söz!
Hayatın sensiz anlamsızlığını,
Yüreğimi sende bıraktığımı,
Üç günlük ömrümde alamadığım muradımı,
Sana hissettirmeden, sana belli etmeden,
Bu dünyadan ayrılırım.
Sana söz!
Tek birgün bile kendime iyimisin demeden,
Ağır hasarlı gönlümü ele vermeden,
Uykusuz gecelerimi sana adadığımı kimselere göstermeden.
Seni sensiz de ağırlarım.
Sana söz!...
Döndü Dülger