Sana söylenmemiş cümleler

Birinin gözleri gibi bakıyordu sokak,
her adımda senden biraz daha uzak…
Sustuğum her kelime
sana söylenememiş bir itiraf aslında.
Ve ben,
başkasının cümleleriyle
seni anlatmaya çalışıyorum hâlâ.

Bir akşam üstü,
göğsüme çöken şehir sessizliğinde
adını içimden geçirdim…
Bilirsin, bazı isimler dudakta büyür,
seninki ise suskunlukta çiçek açtı.

Sana benzeyen her şeyden
kaçmayı denedim bugün.
Bir şarkının içinden çıkamadım,
bir sokak lambasının altında kalakaldım.
Aşk,
bazen sadece
yan yana hiç gelmemiş iki gölgenin
uzun gecelerde birbirini beklemesidir.

Ben seni
hep üçüncü tekil şahısla sevdim:
“Birini tanıyorum,” dedim,
“Adını anmıyorum ama gözleri kalbimde…”