Hiç dokunulmayacak güzellikte aşkından kalan şu yaram
Bakma öyle kabuk bağladığına, hazzını sen değil ben alıyorum
İçimde ürperiyor sebepsiz gidişinden bana kalan hüzünler
Aşkının kabusu karabasan gibi çöktüğünde ruhumun üstüne
Silinen güzelliklerin kollarında sen varken, ruhum kararıyor.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta