Sana öyle gücendim ki

Omuzlarımda ağır vebal,
Ceplerimde anılarla çıkarım yola,
Adımlarım sıklaşır, gölgemin korkusundan,
Belki vazgeçirir beni, dönerim diye.

Sana öyle gücendim ki yar,
Kilometreler bile gözümde değil,
Ne Gündoğumu, ne de batımı,
Ne kadar uzaksam o kadar iyi kısacası,
sen ve sen gibilerden.

Sana öyle gücendim ki yar,
Ne yüzünü isterim bundan böyle,
Ne bir anlık hayalini,
Terkederim gittiğim yerleri bile
Duyarsam peşimden geldiğini.

Sana öyle gücendim ki yar,
Senden paye hiçbirşeyim yok artık,
Ne bende,
Ne de çevremde.
Bir güz masalı idin bittin,
Ne kadar gerçek olsan da,
Bil ki kendini erittin.
Sana öyle gücendim ki,
Anlatamam....................