Gördün mü şimdi ben ne yapar mışım
sana göre
gece gündüz her an hep ağlarmışım
sen bir hücre yapıp koydun içine
ah sana göre ben ben ki yanmışım
vay be
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
VAH, VAH..
VAY BEE!
AMA KİME... İŞTE BU TARTIŞILIR ŞİİRDE... YAKAN HEP YANANDAN DAHA BEDBAHT BU ALEMDE...
YİNE BİR OSMANLI KADINDAN, ACIYANI ACITAN DİZELERDİ... YÜREĞİNE SAĞLIK...
VAH, VAH..
VAY BEE!
AMA KİME... İŞTE BU TARTIŞILIR ŞİİRDE... YAKAN HEP YANANDAN DAHA BEDBAHT BU ALEMDE...
YİNE BİR OSMANLI KADINDAN, ACIYANI ACITAN DİZELERDİ... YÜREĞİNE SAĞLIK...
Şarkılardan, fotoğraflardan doğan öykülerin baş kahramanı daima kendimiz olmuşuzdur.
Güzel bir esinlenme, güzel bir çalışma...Kutluyorum sayın Apel, kaleminize sağlık...
Merak edeceğiz demek ki daha neler akacak bu dizelerden sonra.
Tam anlamıyla oturmuş bir biçem.Alaysamada ölçülü bir tavır vardı.
Şiiri beğendim.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta