Sana kurdum saatleri Şiiri - Burçin Çelik

yine saatlerimi sana kurduğum bir gün aldım elime, seni yazmaktan bıkmayan kalemi
bugün bir kere daha farkettim ki ben seninle ısıtıyormuşum ellerimi
günlerdir buz tutmuş gibiydi ısıtamıyordum kalbimi

ölmediysem günlerce bu kadar yakınımda olan intiharların tümüne
senin gelme ihtimaline sarılmışlığımdanmış
hadi bu saatten sonra istiyorsan gidip de,gelme

Ben sana kuruyorum her gün saatlerimi
sana açıyorum gözlerimi
sana kızıyorum her gün hiç bıkmadan
sana kaçıyorum,sana alıyorum tüm biletlerimi

ben senin kalbinde ikamet ediyorum
kendimi düzenli olarak senin yüreğine taşıyorum
aynı yollarda adım atmış olma ihtimaliyle avunuyorum
belki aynı duvara dayamışızdır sırtımızı
diye düşünüyorum…

Sen yokken en çok gözlerini özlüyorum
gözlerin en güzel gün doğumu
gözlerin okyanusun tam kıyısı
gözlerin sanki orman ,sanki dağ havası
kalabalık bir şehrin telaşı
gözlerin bir pazar günü kahvaltısı
bir akşamüstü yağmuru
gözlerin tüm şiirlerimin öznesi, ilhamı

En çok sesini özlüyorum bir de
Sesin çocuk yanım
mavi renkteki pamuk şekerim sesin
Şarkılarımın hüznü
Hasret dolu en güzel şiirim
Sesin mutlak duam
amin…

ellerin yokken kendime bile el gibi oluyorum
tornavida ile ciğerimi deliyorlar gibi hissediyorum
pazarda annesini kaybeden bir çocuk misali hayalimde ellerini sıkıca tutuyorum
ne gidişin bitti ne gelişin deyip sana sövüyorum

Ama en çok ellerini özlüyorum
Ellerin, yaprak dökümüm
yağmur sonrası toprak kokum ellerin
O ellerin benim günah keçim
İki parmak arası sigaram ellerin
Ellerin tövbe çekişim
Avucumda kelebek ellerin…

Sana kurduğum saatlerin huzurundayım bugün
Tekrar gitme
yapma işte beni şu kağıttan aşağı itme
Kalemimi boynuma geçirme
İnsanlara hep acıyı yazıyorsun dedirtme

Ne onlara anlatabildim ne de sana
Yokluğunda sanki derin bir okyanusun ortasında olduğumu
Elimi bir kaç saniye tutuyorsun nefes alıyorum
sonra bırakıyorsun
Ama asla kurtarmıyorsun
Ben sensiz dipteyim, boğuluyorum…

Sen yokken en çok varlığını özlüyorum
yokluğun, çivili yatak
neşter darbesi yokluğun
Yokluğun ölüme davetiye
Ölümlerden en beğenmediğim ölüm yokluğun

Sana kurdum saatleri bir kez daha
Beni bir kez daha evsiz,sensiz bırakma…

Burçin Çelik