Sana Karanfil Gönderdim Şiiri - Asım Öztürk

Sana karanfil gönderdim
Yarana sarasın diye
Dokunmadım
Konuşmadım.
Sözcüklerini sımsıcak örtmedim sesimle,
Sağnağında ıslanmadım
Ey kentimin yamacında duran
Fırtına.
Bakışından çözdüğüm o yorgun martılar
Körfezimin serseri palmiyeleri
Acının gece karanlığında biriken
İki damla yaşı.
Biraz sokul
Biraz dokun
Sana karanfil gönderdim
Yüreğine ıslatasın diye.
Sevmeyi bir şeylerle bastırmaya çalıştım
Kınını parlattım acıların
Gecelerin orta yerinde kaldım
Asılsız sözcükler türettim
Kavgalara karıştım,
Sana karanfil gönderdim
Beni unutmayasın diye.

Hiç bir yokluk
Senin bıraktığın boşluk değildi
Hiç bir.
Ardı ardına tellere dizili kuşlardı
Kanatları ıslak ıslak
Güze yakın uçarlardı
Bırakıp gittikleri sensiz boşluklardı,
Sana karanfil gönderdim
Yokluğumu duymayasın diye.