Yitik bir kentin arasından geliyorum,
Tüm yollar mayınlı…
Nereye adim atsam bombalar içimde patlıyor.
Güneşi bile donduran doğunun kara kışındayım,
Üşüyorum.
Geçmişimi haksiz kavgalara,
Kimlik kargaşalarına sürgün ettiler.
Ezberimde kalan tüm adresler kayıp
Yüreğime gömdüğüm siluetler gölgeden ibaret.
Korkularımın kıyısında büyüyor bir derin sessizlik...
Ve sonra çocuk çığlıkları uğulduyor kulaklarımda
Göz bebeklerimi perdeliyor çocuk cesetleri
Umutlarımı kanatan ve geleceği karanlığa boğan,
İçimde kanayan acının idam ipinden astım herkesi
Dilimde bir tek adın kaldı
Birde içimi ısıtan şiirlerim…
Bir şiir doğuracağım sana, toprağı karışlayarak
Adını umut koyacağım
Adını sevgi koyacağım
Adını barış koyacağım
Tut kelimelerimin incinen yanından
Sana geliyorum, yaralı yaralı ey yar!
Sen hayatta ki her şeyimsin.
Sarıl, yetim bir çocuğa sarılır gibi sarıl bana.
Anne ve babamın yokluğunu hissetirme.
Sarıl, öyle bir sarıl ki bana
Üşüyen tüm evsiz çocuklar yuva sahibi olsun...
Tarih: 10.01.2015
Kayıt Tarihi : 12.1.2015 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kavgamın adı gibi dilimde dua-msın and içtim seninle mutluluğu bölüşmeye Deniz'im... Derya Avşar
ne söylediği nereye gittiği
beli olmalı ki sözlerin
zevkle okunmalı
okuyucusunu doyurmalı kutlarım değeri kalem
TÜM YORUMLAR (3)