Sana Emanet Ettim Şiiri - Muhayyel Gizliay

Nerden tutacağımı karıştırdım,
Bir yol göster Rabbim.
Geride bıraktık kibirli günleri,
Bir iz göster Rabbim.

Herkes güler gözükürken,
İçten herkeste bir kasvet...
Bizde biliyoruz olmayacağını,
Lakin onu beklemesi bile güzel.

Darmadağın, yine de yolundayız.
Nerede, ayakta dosta alkışlarımız?
Kimde kaldı, vazgeçtiğimiz alacaklarımız?
Aklımızı koy da can feda Rabbim.

Bir bahar bekler gözlerim,
Onun elasından gayrı güzel görmedi.
Bize öğretilen, gaybı sadece O görürdü.
Yanımızda cahil kalsın da, çok bilmişi al Rabbim.

Geçtik onların yanlış bileceği yeri,
Gömdük öfke ile kini,
Eridikçe sıcağımız arttı mum misali,
Bedenimizden ruhu al da, onur kalsın rabbim

Gülün dikenli yerinden tuttuk hep,
Vaadettiğimiz yerin acısını kendimize sakladık.
Samet'i Samet'ten, Samed isminle iyi bilensin Rabbim.
Bilip, kimseye bildirmediğinden, hepsini sana emanet ettik.