Sana dokunmak,
gökyüzünü parmak uçlarıma indirmek gibi,
bu şehrin bütün ışıklarını
tek bir öpücüğe sığdırmak gibi.
Sen gülünce,
kentin bütün kaldırımları çiçekleniyor,
benimse içimde bir deli orman yanıyor.
Teninin gölgesinde uyumak istiyorum,
çünkü orası en güvenli ülke.
Dudaklarınsa, her gece sürgün olduğum
ama sabaha karşı yeniden doğduğum aşkın şehri.
Biliyorum, biz sevişirken dünya susuyor,
gözlerin bana eğiliyor ve hayat dediğimiz şey yalnızca senin nefesinden ibaret oluyor.
Aşk
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 11:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!