Bir gece sessizliğinde adını duydum,
rüzgâr bile senden söz ediyordu.
Ay, tenine dokunur gibi parlıyordu gökyüzünde,
ve ben, varlığını hissetmekle yetindim.
Gözlerin...
bir suyun içindeki ateş,
bakışınla yanar,
ama içimi serinletirsin aynı anda.
Sen gülünce,
dünyanın bütün yaraları kabuk bağlar.
Zaman durur,
kalbim sadece seni hatırlar.
Bir adım atsam sana,
bütün yollar sevdaya çıkar.
Bir nefes alsam seninle,
hava bile şarkı söyler.
Kalbim,
senin adını taşır her atışında,
ve her susuşunda seni arar.
Ben seni sevmekle öğrendim
yaşamanın anlamını —
ve kaybolmayı.
Sana dokunmadan bile dokunurum,
çünkü varlığın içimdedir artık.
Seninle aynı anda yanar ve doğarım,
bir aşkın küllerinden yeniden var olurum.
Ah sevgilim…
aşk bazen kelimeye sığmaz,
bazen bir sessizlik kadar çoğalır.
Ve ben, her sessizlikte,
biraz daha sana dönüşürüm.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 1.11.2025 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!