Sana Ben Çıktım Şiiri - Bülent Öntaş

Ey hayat!
Sana ben çıktım
Ağrıyordu sırtım, gözlerim çapak çapaktı bu sabah
güneş küşmüştü, dolunaydı gece
çok da hüzünlü olmadığım anda sevmeye acıktım...
otuzuncu kez dinlediğimiz şarkılar arasında
notalar susmuştu, rüyaydı hece
mısralar seriliyken yerde ve sabahın seherinde
ben seni özlemekten bıktım...
kurmaca aşklar biter ve ben gelirim sana
İçinde dostluk var, arkadaşlık var, upuzun yürüyüşler, isyanlar...
kavgasız ve dingin ağıtlar yanar kendince
söylemenin ve söylenmenin doruğa ulaştığı vakitlerde
sessizce, usul usul göçen bir kuştum...
gökyüzünden yanağıma düşen son bir gülüştün
nice sevdalara düştün, sonrası bende yankılanan düştün
ey hayat, sen ki anlayamadığım öykülerin en son anlatıcısı
ben sana -cıktım...

Bülent Öntaş
04.01.2025 - İnatçı Düşlerin Peşinde