Herkeste seni arayıp,
Asla bulamamak...
Ve her ses tonunu,
Senin ses tonuna benzetip,
Hayal kırıklığı yaşamak,
Tam da bitti derken,
Sana ait ufacık bir toka, alay etti benle bugün...
Hıncını çıkarır gibi hatalarımın.
Kendinden emin olmayan mimikler
Ve şaşkın bir bakış, askıda kalmış gibiydi...
İlaç kutularımın bir deve dönüşmesine
Değmemişti belli ki...
Her hatırladığımda beni kasvete sürükleyen
kadın!
İhanetinin kokusu saçlarına sinmişti.
Unutmak istemiştim hâlbuki.
Unutmalıydım o kareleri...
Her satırını,
Her saniyesini...
Gidişat bu yönde olmamalıydı belki de.
Belki de iyi gelmiyorduk birbirimize...
İlk “hoşça kal”a sığdırdık sevgimizi...
İlk vedaya mahkûm ettik, söyleyemediklerimizi...
Kim bilir...
Aşk diye inandığımız, aşk değildi belki de.
Unutulası günler var beynimin içinde,
Unutulası...
Silinesi...
Şimdi radyo başında uyukluyorum.
Sıradaki parça, pişmanlıklarıma gelsin...
CENGİZ İNCEER I UMUT DA YORULUR KİTABINDAN
Cengiz İnceerKayıt Tarihi : 31.1.2023 18:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!