Çıkarsız bir yangıdan başka bir şey değildi bizim sevdamız..
Zaman zaman söner ve yine alevlenip dönerdi bize…
Sessiz,gözleri kapalı, uzak….
Çok uzak gülümsemeler getirirdi,
Soğuk kış sabahlarının ardından sıcacık yatağımıza..
Zamansız açan bir kış çiçeği gibi anlamsız…
İnatla ruhlarımızın açıklamaya çalıştığı
Oysa…
Beklentisiz bir yangıdan başka bir şey değildi bizim sevdamız..
Neydi aradığımız bir gece yarısı yolculuğa çıkıp..
Telaşlı bir şehrin ta ortasında sessizliğe gömülüp..
Dünsüz…Yarınsız..Sözsüz çığlıklarla sadece bugün..
Dolaşıp bedenlerimizi,
Karıştırdıysa soluğunu soluğuma..
Yumduysak gözlerimizi başka gerçeklere
Oysa..
Vakitsiz bir yangıdan başka bir şey değildi bizim sevdamız..
Tanımak için diyordu Şair; bir başka ruhu..
Kendi ruhunun derinliklerine bak..
Yabancı,düşman,dost ya da sevgili..
Ruhun ruhuma karıştığında ortaya çıkandır
Oysa..
Tanımsız bir yangıdan başka bir şey değildi bizim sevdamız..
Tut ellerimi..Hadi tut…
İplere gerili hayatımızda
Başlangıcı,bitimi ve en son an olan ellerimi..
Eğil..Eğilebilirsen karanlık denizimize,
Unutup ötekileri.
Yaz yazabilirsen elindeki son papatya yaprağına
Uykularına,uykularıma karışan amansız sancıyı..
Sınırsız arzu,
Delirten özlem,
Yok ederek çoğullanan
Acıtan,yakıp kavuran,yokeden sevgiyi…
Biliyorum bilmediklerini…Kabul et..
Alınyazısı bir yangıdan başka bir şey değildi bizim sevdamız..
Kayıt Tarihi : 6.2.2013 20:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!