Vahşi dünyanın aydınlık yeridir orası
Bazen güldürüp bazen ağlatan rüya
Zordur sayfalar aleminin bırakılması
Zihinde resimi yapılan sihirli dünya
Kalbi ağlatıp sonra güldürür
Mavi düşüncelerinizi söyleyin bana
Ama önce unutun karanlıklarınızı
Bırakın kararsız ruhlarınızı
İstediğinizi yansıtın duygularınıza
Yemyeşil yapraklar gibi yaşayın
Güzelliğini yansıttığın kitap sayfalarında
Okuyorum kalbinin atışlarını
Kaybolmuş duygu pusulasında
İzledim kayıp aşk kırıntılarını
Islıkların kulaklarımda yankılanır
Cesaret veren gözlerinle
Geçen günlerin karanlığındayım
Sevgi dolu sözlerinle
Acılı günlerin sonbaharındayım
Gözlerindeki güneş parıltısı
Kağıda yansımış ay ışığı
Şiirde yürümeyi istemekle
Edebi düş resimlerimi çizmekle
Çarptı gözlerime sanatın aydınlığı
Yürüdüm mavi,siyah rüyalar etkisinde
Akıp gidiyor hayat
Gülüşlerle başlayıp hüzünlerle sonlanan bir şekilde
Bir can taşınıyor yine
Acılı rüzgar eşliğinde
Bir gözyaşı düşüyor yüzüme
Zihniyeti girift insan topluluğunda hapsoldum efsunkar bakışlarında
Kalbimi tüm gücüyle yerinden koparan ince,uzun parmakların küçük bir hırsız
Rüzgar düşüncelerime sinen kokunu dağıtınca yangın çıktı aşk sayfalarında
Sonunda anladım sevmenin keşfedilmemiş bir yol olduğunu kusursuz
Karamsar ruh dünyasında
Çaresiz konuşamıyorum
Yalnızlık duygusunda
Derdimi anlatamıyorum
Sen gidince uzaklara
Denizlerin kayaları dövdüğü
Umudumun her geçen gün söndüğü
Beni öptüğün yerde
Beklediğim sen renkli düşlerimde
Sevginle sevgimi kucakla
Sevdan kalbime saplanan yay
Şefkatin kırmızı güldür yapraklarıyla insanın gözyaşlarını silen
Bakışların gökyüzünde ağlayan üzgün bir ay
İnsanın baktıkça bakası gelen
Küçük ellerin pamuklar kadar beyaz ve temiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!