'ben' dedi aşk yok imiş sende dedim
sende sen varsa aşk olur mu dedim
var yarin kapısına sen geldi de
terket varı yoğu git 'o' ol dedim
Ve işte yine akşam,
Sudan çıkmış bir balık gibi aptallaşıyorum ne zaman aklıma düşsen
Sahi, aklıma düşerdin eskiden
Şimdilerde aklım düşüyor sana
Eskişehir-Ankara treninde bir akşam
Biricik servetim, resmin elimde
Özlemin en koyusu gözlerimde
Beklemek demişler
“En korkunç halidir yaşamanın”
Koşuşturur oldu anılar
Saatlerce baktığım tavanda
Her yer karanlıkken,o 'aydın' sen
Birdi, eşitti gündüzle gece
O gece parlayan rüyaydın sen
Sana meftun dizildi her hece
Geceler sendin, günaydın sen
Aşktan cahil, aşıktan bilgece
eylül demiştin...
en güzeli isimlerin ve mevsimlerin
ağır yaralıydı bu sonbaharda eylül
yağmurun soğuk kucağında ağırladı beni
kızıl yapraklarıyla bu şehir
altından kumaşlarla dikilen
umutları bir pula satılan
iğneleri teker teker kırılan
nasıl diker kendi söküğünü
yara bandı misali sarılan
Bilmelisin ki veda kürsüsüdür bu satırlar
Hayalinin enkazından kurtulan bir depremzedenin
Önceleri yarımdım bütün satırlarda
Ben de bütünüm artık satırlarım gibi
Bilirsin alışmanın diğer adını
Kulakları duymayan bir kedi şarkı söyler ya
Bir bakış, bir görünüş
Kirpikler, derin bir koku
Akıldan çıkmayan o yürüyüş
Hava yağmurlu ben sırılsıklam
Yüreğim bahar bahçe
Titremedik zerrem kalmıyordu seni görünce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!