Saman çöpünden bir tahtım var benim,
Ne emrimde, ne üstümde kimse yok.
El etek öpmeyi hiç bilmez dilim,
Bu tahtta karınlar aç, yürekler tok.
Saman çöpünden bir tahtım var benim,
Yıkılırken, ölürken hep dik duran.
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta