Salmışım. Şiiri - Hasan Hüseyin Akçay

Ben ona, o başkasına ya,
Bu yüzden mi koptu tufan.
Ciğerlerim mi karardı, yoksa gözlerim mi seni ilk gördüğümde.
Gideyim mi buralardan, kaçayım mı kalbim bir buz sarkıtı gibi düşerken serden,
Bekliyim mi paramparça oluşunu,
Seyredeyim mi gökteki seni.
En iyisi vazgeçmek ve yol yakınken gitmek, uzaklara, senden uzaklara.
Çok mu düşünüyorum, bu yüzden mi alacalı rüyalarım ve karıncalı sol yanım.
Kararımı verdim, bakmayacağım gözlerine artık,
Gülüşünde gezintilere çıkmayacağım, sen başka hülyalara koşarken, ben yoruldum,
Benim kesildi nefesim, benim döndü başım, dünyam gibi tersine.
Aramızda ara ara sıra dağlar ve inan ki sevgili, ben hissederken bu acıyı,
Feza bile bağlayamaz bulutlarımızı, örümcekler bile saramaz, yer ağlar,
Gök ağlar yaralarımıza.
Kayıp beni bulana dek, kararan duvarların kasvetli bağırışları, çağırışları mı tasvir edecek,
21. yüzyılların acılarını.
Doldurmalıyım kağıdıma, dökmeliyim düşünce kabımdan satırlarıma, dertlerimi.
Midemdeki ateşten değil yoksa, başımdaki yüktendir muhakkak, boynumun öne eğilimi.
Evett! Dertlerimi bölük, pörçük, cüretkarca paylaştığıma ve artık dayanmayacağına göre,
Aramıza bir kemerin, bende bırakıyorum kendimi ayakların kenarından aşağı.
Bölmüş olsam da derdimi anlatıma, yine de kustum yine de karanlık bu gecede bir pustum.
Üzerimden, az da olsa ölü duyguları, evet duyguları atabildim.
Toprağı yarınlara bıraktım, bıraktırdı hissedilmeyi seven acılarım.
Bırakmak zorunda kaldım, belki sevdiğimden yaşamayı, acıyı yaşamayı.
Kaderim bu benim, hep aynı yerden göstere göstere vurduğu yumruğu hayatın,
Saçlarının buklelerinde unuttum belki, adımı unuttum belki, sence de değişmeli değil mi kaderim,
Hem adımı bırak bir kenara, yaslan arkana konuşalım.
Evet! Ben kaybettim zaten hiç kazanamadığım seni. Şartları sert, gönlüme dert gelen,
Bir türlü kabullenemediğim sensizliği de artık paltomla birlikte yanıma aldım.
Sanki burada değilim, sanki ruhum terk etti bedenimi.
Kimisi dalgınlık der,
Bense, ilaçlarımı, kitaplarımı almamışım.
Gittiğim yerde, cüdaya da sefaya da cahil kalmışım.
Uzaklaşırken, sadece seni gördüğüm günden, geleceğe beslediğim umutları hülyaları almışım.
Aldıklarımın karanlık sularına dalmışım, kendimi salmışım, salmışım.