Salkım Söğüt Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Söğüt eğilmiş suya,
Kendinden bile habersiz,istemsizce.
Eğmiş dallarını aşkından.
Söylemediğini düşünür derdini kimseye,
Aşkını sakladığını düşünür herkesten ama
Öyle belli ki,
Aşk akar her halinden.
Boncuk boncuk aşk damlar yapraklarından
Nehrin suyuna.
Saklıyor ya aşkını kendinden bile
İtiraf edemiyor hani.
Aslında kime sorsan der:
"Söğüt ağacı suya aşık
Söğüt ağacı suya aşık"diye...
Gazeteler,mecmualar bile yazsa yeridir artık.
Belki de kendinden başka herkes anlamıştır,
Aşkını söyleyemeden daha.
Ah söğüdüm nazik,naif söğüdüm.
Bilmez misin hayat değil sadece,
Aşk bile acımasız yeri gelince?
Suya aşık olmak nedir?
Suyu görünce yaprağın,dalın eğdirmek nedir?
Yakışır mı senin gibi koca söğüde?
Su akar bilirsin,
Ne anlasın senin aşkından?
Sevdayı ne bilsin su?
Yaradılışında yok durmak,aşka eğilmek,
Aşkla yanmak tutuşmak yok su için.
O hep serin,
Ateşi söndüren.
Aşk bizler için söğüdüm,
Aşk senin için.
Suyun aşık olmasını bekleme.
Söğüdüm eğme dalını,yaprağını artık sende.

Mine Yılmaz Sevinç
04.Temmuz.2022
10:20