Zifiri karanlık.
Yutmuş zaman tüm renkleri
her şey siyaha boyalı!
Ne, rüzgarı tanıyor yapraklar
ne de rüzgar dans ettirdiği yaprakları!
Amaçsızca cirit atıyor ortalıkta düşünceler.
Darbeyle darp edildi
seçilenler,
harp edildi
her alanda demokrasiyle:
Giyim kuşam,
konuşma dili,
Buram buram
toprak kokan
yemyeşil yaprak sardı; yandı!
Yâr sardı dolam dolam; yandı!
Yük sardı tır’a:
Benzeterek köyündeki katıra,
Gerçektir sözlerim alma hafife,
Namerdin ardından gitme ha gitme.
Yaşama yön veren bunca arife;
Lâl olur dillerin, çatma ha çatma.
Bulmadı mı Abdal Yunus gerçeği?
Ben
köyde doğdum,
köyde büyüdüm,
köylüyüm:
Kadıköylü,
Bakırköylü,
Geldi
gelinmesi gereken yere.
Alttaki dere
bulanık suyla dolup taşardı yıllar önce her bahar.
Her bahar
koşardı yeşilin her tonuna,
Ve çığlığına inat delişmen martıların,
saçlarında dalgalanırdı deniz
aldırmadan köpüğünün aklığına.
Kahrolurdu gece
karartamadığı için mah yüzünü,
eğilip bükülürdü ışık
Sadece, senin için
yeniden çiçek açar
tüm ağaçlar:
Don vurduğunda.
Sadece, senin için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!