Salihli Yolculuğu Şiiri - Cevdet Doğan Işık

(Sende doğup büyüyen ne kadar da talihli,
Seni sözle anlatmam mümkün değil Salihli)

Haziranın son günü şafakla çıktık yola,
Bazen çok hızlı gittik, bazen da verdik mola.
Kavurucu bir sıcak hasret bıraktı suya,
Kimi düşler sılayı, kimi varmış uykuya.

Bunaldığımız anda bağlarla karşılaştık,
Öğle saatlerinde Salihli’ye ulaştık.
ODUN KÖFTE nefisti, aşurelerse leziz,
SEVGİ YOLU sokağı sanki tarihten bir iz.

AY YAYINCILIK bizi, kucakladı hasretle,
Anadolu halkına yakışan bir hasletle.
Çaylarımızı içip, yeniden düştük yola,
Demiryolunu geçtik, yol düştü bir okula.

Okul hatıraları başladı uyanmaya,
Gençlik demlerimizi sebep oldu anmaya.
Bu kadar hareketin tesiriyle acıktık,
Bu nostaljik ortamdan yemek ziliyle çıktık.

Yemeğin akabinde güzel bir parka vardık,
Hasretin acısını vuslat tülüle sardık.
Bu muhteşem gecenin sabahı çıktık yola,
DEMİRKÖPRÜ BARAJ’da sıcağa verdik mola.

ALABALIK ÇİFTLİĞİ bir vaha sanki çölde,
Kayalar süsleniyor, yosunlarla bir gölde.
Uygarlık abidesi SANTRALLAR şu tarafta,
Tarihi KIZ KÖPRÜSÜ yatıyor bu tarafta.

Kemerleri bir tarih, taşları sayfa sayfa,
Sanki Nuh’un gemisi, bizlerse birer tayfa,
Tarih sayfalarından çıkıp indik GEDİZ’E,
ADALA sahilinde vardık tuzsuz denize.

DERGİ sorunlarına arandı burda çare,
Herşeyin başı para,herkes bunda biçare.
Akşam yaklaşıyorken,SARD’a ettik hareket
Güneş buluta girdi,serinledik bereket.

Bir harabe değildi,tarihti gördüğümüz,
MOZAİK’ler kilimdi, salona serdiğimiz.
SUNAK TAŞI’nda kurban bir işaret bekliyor,
Kurtulma umudunu duasına ekliyor.

Gidiyoruz! sesiyle hayale ettim veda,
Elveda Frikyalı! SARD şehrine elveda.
Dönüş yolunda verdik, bir restoranda mola,
Kimileri çay içti, kimisi pepsi kola.

Akşam yine okulda dinlendik, yemek yedik.
Bu defa başka parkta konuşup, serinledik.
Ayrılığın acısı uykudan etti bizi,
Sabahleyin otolar geldi hep dizi dizi…

Her güzel rüya gibi bu etkinlik de bitti,
Herkes ayrı bir yöne kederlenerek gitti.
Buluşmalar çok güzel, ayrılıklar olmasa,
Kavuşmak umudumuz baharlara kalmasa.