Zaman her şeyimi alacak...
Ama azaltamayacak sana sevgimi.
Sen, zannediyormusun gözlerin;
Hep böyle mavi mi kalacak.
Nasıl bilirdim yazmasaydım sana;
gözyaşının mürekkebi dağıttığını,
kara gözlerinde şefkat ararken ben;
sende avını vuran avcının gururu,
batarken değil, okun çıkarken acıttığını.
Nasıl bilirdim görmeseydim seni;
Böyle mi biter bir aşk?
Eskiden; yastıkların gözyaşını tanıdığı,
'arabesk parçalara' ram olunan,
en hafifinden yüreklere, kabak kemane hüznünün çöktüğü,
yanık köşeli mektupların,
gül kurularıyla gönderildiği zamanlarda;
Uzaklardan kopup gelen bir rüzgar,
Kuru soğuk, bembeyaz bir kar,
Ayın yanına düşmüş güzel yıldızı,
Bana seni anlatır Çoban Kızı.,
Alır eline koklar da seherde salınan,
anlamaz beş karanfilin dilinden.
Yar dudağının hatırı için alınan,
veremedim elimde gülüm kaldı.
Son kez bakmadım buğulu gözlerle,
Cömertçe şifa dağıtır ellerin,
O yardan bana hep yara gelir.
Kadri fazla mı olur ellerin?
bana ne zaman sıra gelir?
Yanarım yar için, yar benden nadan,
Kenetlenmiş ellerimiz, çıplak ayaklarımız,
sahilde dolaşacaktık yazın,
yüreğimiz, ellerimiz gibi olacaktı,
birlikte mırıldanacaktık 'Gülpembe' yi,
mehtaplı bir İzmir akşamında,
sen olacaktın tek dinleyeni,
Ateşler içinde yatağa düşsen;
Başka şey istemem tebessümün yeter,
Ben beklerim, rahat uyusun annen;
Sabahlara kadar başucunda.
Elinin öpülüşü bir dedenin,
Ve ben;
sana aşık olalıdan beri,
dünya yavaş dönüyor geceleri.
hem bu kadar güzel değildi,
daha önce içtiğim sigaranın tadı.
İlk defa söylendi,
Yarın mahşer yeri gelip, kurulsa,
Bir damla teselline muhtaçtır bağrım.
O gün senin ahval benden sorulsa,
O dün gitti deyip ağlarım.
Anla kalbimi, Sana ihtiyacı var,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!