Ey gönlümün hasret kokulu sevdiği
Ben vuruldum içimdeki pembe rüyalara
Kalbimin yangını kokulu biricik sevdiği
Ne olur bırakma beni bu yalan dünyada
Ey gözlerimin her gün aradığı sevgili
Nurunu içimde gördüm.
Yaktı bütün bedenimi.
Her gün hayallere daldım.
Özlüyorum Efendim seni.
Ben bir garip yolcuyum.
Halen ne durusun Ey! insan.
Hani senin inancından kalan.
Gel Ey! Müslüman artık uyan.
Hayat bir gün oda bugün inan.
Artık ne beklersin yalan dünyadan.
Rüyama gelmekten umudu kestim
Artık bundan sonra bahar gelmesin
Yıllardır hasretinden hayata küstüm
Bu dünyada bir kere yüzüm gülmesin
Gönlüm hasretinden yaralı zaten
Yine çöktü içime hasretin yığın yığın
Bir başıma odamda sana ağlıyorum
Sultanım ben sensizliğime yanıyorum
Elimdeki kalemi sana bir sana yazıyorum
Her günüm perişan ağlar sana yıllarım
Hasret deryasının ortasında kaybolmuşum.
Rüyalarım göstermez sen gözükmezsin.
Yüreğim yanıyor hasretine ben savrulmuşum.
Gökyüzünde sema gözükmez sen gözükmezsin.
Hasret yakar yüreğimi üşütür tüm bedenimi.
Susuz çöllerde kaldım aşkınla yandım.
İnan Yarabbi ben çok perişanım.
Sana bağışlamak çok yakışıyor biliyorum.
Her zaman senden bir tek senden af diliyorum.
Kapına geldim acizim senden isterim.
Ötelerde buluşmak mutlak
Ama hasretin yaralıyor beni.
Sensizliğe çok zor alışmak.
Ama özlemin yakıyor beni.
Rüyalarda arzum sana koşmak.
Dünya denen bir aleme aldandım
Karları yağdırdı başıma benim
Ah çeke çeke ömrüm tükendi
Korkulu rüyama düş oldu benim
Bu nasıl dünyaymış yaktı kavurdu
Seninle olmamak huzurumu bozar.
Salih her zaman kendine kızar.
Karun kadar zengin olsam ne yazar.
Sensiz bu dünya yaşanmaz artık.
Sana yazdığım şiirle sayfalar doldu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!