Salih Demiray Şiirleri - Şair Salih Demiray

Gelmek için bir yere
Ne el öp
Ne dil dök
Üret
Sadece üret
Emekten emekçiden yana

Hani
Sizlerin
Füzeleriniz
Vardı bayım
Kıtalararası
Balistik füzeleriniz

YALNIZLIĞINA YÜRÜYEN ADAM

Dünyaya gözlerini açtığın bu sokakta
Şimdi yürüdüğün bu yollar
Uzun yol hikâyendir
Aynı zamanda senin

Yaralı kalmaz
Hiç
Dostluklar
Ölürler
Zamansız
Sonrasında

YAŞAM USTASI

Sevgi ve dostluk kokarım
Burcu burcu
Gözlerimde insan izi
Yüzümde

YİTİKLERE AĞIT
Satarlarken bizi üç kuruştan pazarlara/çoluğu çoçuğu doldurdular mezarlara...

Nice uykusuz kalınan geceler ve
Yoksulluğun koynunda büyüdü
Bu çocuklar

YOBAZ KARASI
Amansız
Yangınların harında
Uçtu gitti canları
Hep tütüyor
Dumanı

YOKSA

Yağmur damlalarının
Islattığı kağıtta
Yazılı isminin
Önce

Ne kral dinliyor
Ne başkan
Ne de tiran
Katıyor önüne
Hepsi oluyorlar bir tavşan
Karl Mar× mı

ZAMANSIZ
Zamansız vedaların hüznüdür
Aniden saran beni
Bedenim yük
Ruhum Hapistir sanki
Firar etmek istersin kendinden