Salacak'tan Şiir Saldım

Salacaktan şiir saldım denize,
İstanbulum, sen oku ben dinleyim.
Şu deryayı boca eyle bu köze,
Buharıyla göğe çıkıp ünleyim.

Ses vereyim belki duyar vefasız
Ömür geçti bak, vuslatsız, sefasız,
Anladım ki benim derdim şifasız,
Bu çağrıyla umudumu sonlayım.

Yüreğimi bir martıya yükleyip,
Arıyorum köşe bucak yoklayıp
Biliyorum, görse vurur oklayıp,
Hal böyleyken, kimi, nasıl anlayım.

Yakamozu sırtlanan bu dalgalar,
O yarin yüzünü niye gölgeler,
Cevabınız ne ola ki bilgeler?
Varıp ona sırlarımı kınlayım

Aşk dediğin ulu orta saçılmaz,
Yazgı neyse o yaşanır, kaçılmaz
Seven insan ne yaparsa küçülmez
Kurban olup yollarını kanlayım.

Kimi dağı deler Şirin yar diye,
Kimi çölde gezer Leylam var diye
Ben susarım, söylemesi ar diye,
Tek o gülsün, tenhalarda inleyim.

Ah İstanbul, sakın onu beladan,
Nura bürün gözündeki eladan,
Mutlu olsun beni böyle kül eden
O salınsın, ben yolundan yanlayım.

Sis dağılmaz bulutları ovmakla,
Sevda gitmez yar, kapıdan kovmakla,
Velioğlu usanmaz ki sevmekle
O an bilsin, ben günümü dünleyim.
31/09/2011
Çençül