Su ile ateş kızıllığındaki huzmeler, belki de uyum sağlayıp, barış zamanını…
Su ateşe zarar vermiyor, söndürmüyor kızıllığını.
Ve ben bu kızıllıkla, yalnızlığın ve de kimsesizliğin körfeze körfez sularına içi inleyerek gömülmeye çalışan ben görüntüsünü görüyorum, batmak üzere olan gurup görüntüsündeki güneşin ışık demetleri arasında…
Şehrimde canımın yandığı, en çok yandığı zamandır bu, gurup dediğimiz, akşam gurubu dediğimiz an…
Kaybolur insan O alacapembelikte koyulaşan karanlıkta…
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta