Su ile ateş kızıllığındaki huzmeler, belki de uyum sağlayıp, barış zamanını…
Su ateşe zarar vermiyor, söndürmüyor kızıllığını.
Ve ben bu kızıllıkla, yalnızlığın ve de kimsesizliğin körfeze körfez sularına içi inleyerek gömülmeye çalışan ben görüntüsünü görüyorum, batmak üzere olan gurup görüntüsündeki güneşin ışık demetleri arasında…
Şehrimde canımın yandığı, en çok yandığı zamandır bu, gurup dediğimiz, akşam gurubu dediğimiz an…
Kaybolur insan O alacapembelikte koyulaşan karanlıkta…
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta