Şakir Kocabey Şiirleri - Şair Şakir Kocabey

Uykumdan uyandım az önce,
Sersemledim!
Karşımda!
Karşımda bir çift gözü görünce...
Rûyâsın sandım!
Kadehlere merhaba deyince...

Eski bir acı hükmüyle,
Ölürayak belki
Fakat koşaradım seviyorum seni
Yani anla ki,
Sen benleşirken ben çoktan senleştim!
Giderayak sevdim seni...

Elim cebimde,
Düşürdüğüm seni ararken
Kalbim elimde,
Geçmişin hüznüne dalıp bakarken
Sana rastladım

Rezil-i rüsva olurum seninle inan
Bırakamaz düşlerde kalırım, kenarda bir yerlerde
Susarım bakmam gözlerine bir an
Yetinmelere boyun eğerim, tarumar yüreğimle sende

Olmazlara girerim, kurşunlara inat giderim

Ladesi sen kazandın işte! Sevin, gül, oyna Yalnız anlık kadın anlık! Anlık kadın! Anlık unutma... Aklımdan, fikrimden ve kalbimden Oldun artık yok! Tahliyesi gelmiş bir sevdaydın, Alın yazını açmaya lüzum da yok... Bilmelisin ki, Tanrının koleksiyonları bitmez! O sana rolünü yazar, Sen sadece unuttuğun yeri...

Gittiğin için sağol,
Gitmesen, kalemim ağlamazdı...

Ömrüme işlenen umarsız yıllar,
Her yudumunda aldı bir senem...
Belki yüz senem!

Ne ara dökülür yürek kağıda,
Hiç düşündüğün oldu mu?
Sen uyur iken mi?
Sen uyutmaz olur iken mi?

Boş veremedim ben,

Gözyaşlarım çoğu kez sahtedir benim,
Alıştırıyorum haliyle hüznü bedene
Gizin içinde örfbas ediyorum yaşlarımı
Gerçeğinden ayırt edip,
Anlamasınlar kimseler diye...

Kiminle gülersen gül
Yeter ki, gül..

Geceyi kadehlerle uzatmam
Titreyen kelimelerimi,
Zamana yaymam!
Baktım ince belli bardağım,
Boş...
E ben sarhoş!