Şakir Kocabey Şiirleri - Şair Şakir Kocabey

Nicedir bilmem...
Geceleri uyumadan,
Son bir sigara yakıyorum...
Uzak şehirleri anımsıyorum...
Sen diye bilsen kimlere sarılıyorum...
Bedenini bağışlayan iğrençliklere,

Ben giderken aşka,
O dönüyormuş yavaşça
Hayret!
Karşılaşmadık oysa,
Bindirdiğim turda...

Bütün yaşanmışlıklar geride kaldı
Seninle başladım nefes almaya ölürken
Beni yaşatan sensin, topraklara verme yeniden
Suya hasret kalır yine ölürüm ben
Diriliş aşkımızdan ibaret olmalı, sev
Bağışlanmış tüm iniltilerden uzak,

Yaşam;
Tanrı'nın, üzerimize attığı kötü bir iftira sanki,
Bugünlerde..
Hesabını, yine kendisinin soracağı bir mahkeme,
Nefesimizin volta attığı bu gariban yerde,
Suâlsiz çırpınışlarımız..

Son kez yüzüme baktım aynada,
Tek parça olan hâlimi karışladım

Çıplak parmaklarımdan akan kanla,
Bin parça oldu yumruk aralığı gözlerim

Mevlânadan bir farkımız yok!
O da dönünce huzur buluyor bizde...

Değil midir adamı sarhoş eden, Alkol ve kadın! Bunlar ayrı tümceler! Yer ve zaman icabında... Gündür ki gelir! Sigara dahi paran olmadıkça, Dolaşır elalemin dudaklarında... ޞaraptır tatlı gelmiş vakti zamanında! Allahsız denilen Hayyama... O bile bilir bunu, Lügâtında yoksulluk daim oldukça... Paran ki yoksa bu dünyada! Kral olsan postalar hayat... İşe yaramaz! Tahtında, tacında!

Güç ilen kapanırdı yaralarımız büyür iken
Sanmışız ya hani hep!
Ki şimdilerde anladım
Ki henüz,
Küçük iken kanamadık bir yerimiz kalmış...

Sahil boyu bir yalnızlık bu
Dalgalar vursada değiştiremez
Hani sadık olunca kumsalın iffeti
Kimselere gel git diyemez...

Yağmuru kırarcasına susmayan martılar,

Gecelerdemi senindi
Hüzün içimi yakan eşsiz bir kederdi
Gelmeyeceğini bile bile
Umutsuz, öksüz, kimsesiz bir bekleyişti
İçimi kemirişi bir ömre bedeldi
Bilemez, duyamaz, anlayamazdın sen