Şimdi sokak lambalarının etrafında ki ateş böcekleri gibiyim,
Sakın sönmesin diye iç çektiğim bu şehrin ışıklarının dibindeyim.
Onlar sönünce, hüzne boğuluyor bu ıssız bedenim.
Bir daha hiç nefes almayacakmış gibi, bir ağrı çöküyor kalbime.
Bak, şimdi usul usul esen rüzgârın sessizliği var yanımda.
Yılların biriktirmiş olduğu kin ve nefret çöküp kaldı sol yanımda.
Issızlığını özleyip durduğum anılarım var sen aklıma gelince.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta