Önce edep mutlak haya
İçilecek çayın olsun
İyilikte tutsun maya
Güzel adın sayın olsun
Merhametle yana yana
Gerçek nedir biliyoruz
Ölüm gerçek bizim için
Geldik şimdi dönüyoruz
Ölüm gerçek bizim için
Kimi atmış kimi yetmiş
Arkadaş ömür dediğin nedir ki?
Düşün bak! iki hece ve bir nefes.
Haydi gel vakit varken kıymet bil ki;
Hayata bağladı ağlayan bir ses
An gelecek hesap verecek herkes.
Hemi fitne hemi fücur.
Önce insan olmak gerek.
Her gün hep birine kusur.
Önce insan olmak gerek
Küçümseme kibir paya.
Öyle Temiz Öyle Güzel Bir Şehir ki
Yeşillere Bürünmüş Baştan Başa
Tarihi Köprülerden Geçerken
Karşılaştım Bir Kaç Dost Arkadaşla
Çeltik Biçen Eller Gördü Gözüm
Kara üzümde gözüm kaldı
Osmancık bağlarında
Gel gör bir sele üzüm kaldı
Osmancık bağlarında
Yaylı arabaları vardı.
Başı dumanlı diktir.
Osmancık’ın dağları.
Kuzey kısmı Canik’tir.
Osmancık’ın dağları.
Dumanlıdır yaylalar.
Dün gece seni seyrettim doya doya
Sahilde yakamozlar dans ediyordu
İhtiyar çınarlar altında yürüdüm
Kadim şehri gezdim boydan boya
Köprülerin göz göz tarihten ders veriyordu.
Ve her bir taşı ecdadın izlerini taşıyordu.
Ortasından akar kızıl bir nehir
Yayın tava yenilir Osmancık’ ta
Osmanlı’ya adını veren şehir.
Tarihte yol gidilir Osmancık’ ta
Pirincin başkenti derler adına.
Anayurdum sinemde kor bir ateş
Kanım kaynar Ötüken'i özlerim
Koca çınar kökünden dal dal kardeş
Kanım kaynar Ötüken'i özlerim
İhtişamla beni bekler Taşkent'im
Gönül incitme şiirini
yazan ellerine,
diyen dillerine
sağlık ...
Üstadım tüm şiirlerini okudum. Kalemi ne sağlık.