Çözülür dizlerim adım atamam
Saatler geçer beni, hep geç kalırım.
Koyarım hayalleri açılmış kollarıma
Birini hep ayrı tutar
Ve hep onu alırım koynuma;
Sakın alınma.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta