Saki! Şiiri - Fatos Neyuzar

Suskun yorgunluklar yüklenmişti sırtına
Aslında gidesi yoktu da işte
Bitesi de yoktu gitmezse
Duvar yazısına denk geldi
"Vefa korkmayanadır"
Haklıydı duvar, taş üstüne taş koymamıştı
Çünki vefa lazım değildi o korkağa
Bu kaçıncı haklı çıkmasıydı
Hala koparamadığı o bağa?
Kimse bulamazdı artık cismini
Her şeyini değiştirdi
Öğrendi yaşamayı giyinmeyi içmeyi
Artık gözlerinde bile göremezdin ismini
Hatta özünde dahi bulamazdın kendini
Mazide yangını
Şiirlerin arasında dumanı
Sorsa kendine saki
Geride "ne" bıraktı..