Sairsin.. Şiiri - Hüseyin Demircan

icerinde henuz soylenmedik soz
dizende bariz fark varsa sairsin
ormanin kuytusu serin yesil oz
kiyisi dere ark varsa sairsin

bosuna uydurma sozcuk turemez
siir bir kazaktir herkes oremez
gozlerin kor olmus yonun goremez
onlerin ucurum yarsa sairsin

ask ile dolas dur fatsasi unye
kalem kagit elde patliyan funye
bagrini acmaktan usutmus bunye
su dunya sahsina darsa sairsin

mehtapli gece kurt adam olursun
bazi siir yazar bazi ulursun
ulkenin her sehir sohret bulursun
hatta edirneden karsa sairsin

birakmaz yakani dertler pesinde
gecenin ikisi sabah besinde
uzanmis yatakta uyur esinde
ellerin bir tutun sarsa sairsin

cikmak istesede gittikce batar
kadavra halinde bir kalp var atar
bankamatik kenar koprude yatar
meskenin istasyon garsa sairsin

ah hayat agizda komuyor diste
dalagin izgara cigerin siste
omur lokum cifte kavrulmus iste
yuregin ateste harsa sairsin

bakislarin kayik suratin ablak
felek eksiltmiyor ensende saplak
karlarda yurursun papucsuz ciplak
ayagin kizarmis narsa sairsin

siir yazarmiydi inka mayalar
sen geri kalirsin gecer yayalar
ufukta bir deniz yalcin kayalar
ve zihin hep hayal kursa sairsin

ciz eder icinin erir yagida
cala kalem basvur turku agida
zehrini akittin eger kagida
donustun aslana parsa sairsin

siirde sig kalma dagil yuzeye
yuru be adamim daha kuzeye
velevki mumkundur cek git uzaya
saturnden venusu marsa sairsin

fakirem hukmudur.. garip bizlerin
unutulur adin kalmaz izlerin
kocalik kotu sey tutmaz dizlerin
gozlerin agliyor zarsa sairsin..