Şairleri var kadınların;
onlar, ilmek ilmek işler harfleri —
kelimeleri, dizeleri.
Ete kemiğe bürünür hayaller,
kan dolar damarlara,
beden olur,
can verir sözlere —
şiir olur.
Her akşam kirli aşklarla
gerdeğe girer mısralarında.
Bir dilim keçi peyniri,
eskimiş ucuz şarabıyla sarhoş.
An gelir,
şiiri yazdırandan utanır;
pişman olur yazdığına.
Şair olur.
06-13-2010
ULBBCN
Umut Engin Deniz
Kayıt Tarihi : 21.12.2014 14:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şiir bir yaranın izidir. Ve en derin yaralar, en kirli aşklardan kalır geriye. Mutlu aşklar yaşanır; şiir ise, eksik kalanlara, haksız sevdalara, yarım kalan gecelere yazılır. Şair, sevgiden değil, terk edilişten doğar. Çiçek, kirli suda da açar — ama rengi kan gibidir, kokusu yanık. Şairleri vardır kadınların… Ama her kadın bir şiir olamaz. Bazısı sadece geçip gider — bir dize bile etmeden. Ve bazen, utançla kalem bırakılır. Pişmanlıkla bakılır geçmiş dizelere. Ama tam da o anda… bir şair doğar. Kirli aşkların çiçekleri, işte o zaman tomurcuklanır mısralarda. Ve şiir, o karanlıkta açan tek güzelliktir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!