Şairler Şiiri - Eyüp Cüce

Şair dendiği zaman gönlümün sarayına,
Önce,Safahat'ıyla Mehmet Akif han gelir.

Köse İmam bu ne hal deyip kaşını çatar,
Ve nesline ilk azar elbet Asım'dan gelir.

Ardından Çile'siyle görünür Necip Fazıl,
Ve sürünen Sakarya,Kaldırımlar'dan gelir.

Han duvarları şimdi yıkılmış,viran olmuş.
Faruk Nafiz Çamlıbel Yassıadadan gelir.

Bozkurtlar dirilirken Hüseyin Nihal Atsız,
Şiir yazsa gözyaşı,roman yazsa kan gelir.

Ve Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu üstat,
Şiirinde,tarihin süzgecinden şan gelir.

Arif Nihat Asya'da ebcedle tarih düşer.
Elinde al Bayrak'la bir kutlu vatangelir.

Biraz kül biraz duman olmuş dost bildikleri,
Elinde kadeh,Ümit Yaşar Oğuzcan gelir.

Mehmet Emin Yurdakul mecliste de haykırır,
Kaleminden destanlar,ve Ey Türk Uyan gelir.

Yahya kemal,bin atlı akınlarda şen idin,
Baki kalan kubbeden şimdi hoş sedan gelir.

Cahit Sıtkı takılmış otuz beş yaş üstüne,
Kurtulur,kırkikide kaçınılmaz an gelir.

Behçet Kemal Çağlar'ın dilinde ulu önder,
Elinde Türkçe-manzum Kitab-ı Furkan gelir

Necmettin Halil Onan "Dur yolcu" der hiddetle,
Çanakkale'den tarih sayfasına şan gelir.

YAVUZ BÜLENT BAKİLER, hasrettir KARABAĞa.
Onun mısralarında SİVAS gider, VAN gelir.

OSMAN KAYA şiirle seslenir ARDANUÇtan,
Hecenin uzmanından şiire mizan gelir.

SUNAY AKIN bir mumla kırk karanlığı boğar.
Denizden alacağı, bakın, MAZGALdan gelir.

Ölümü en olmadık zamana gönderir de,
AN GELİR diye diye ATTİLA İLHAN gelir.

Sözcükler ihya olur CEMAL SAFi SUNDAYda.
Şiir lamel üstünden,mercek altından gelir.

BAHTİYAR VAHAPZADE yas tutar azatlıkta.
Karanfiller kan ağlar, yahişiler yaman gelir.

UZUN İNCE BİR YOLDA giderken AŞIK VEYSEL,
ABDURRAHİM KARAKOÇ ve de MİHRİBAN gelir.

Sırada Denizliden Hacı NİHAT SÖNMEZ var.
NİNEDEN ÇİLLİ MEKTUP gelse şöyle yan gelir.

Bir YUSUF POLATOĞLU titretir yüreğimi,
Şiirinde GÜLLERDE BATAR ve hicran gelir.

Hep BU DAVA ELESTÜ BEZMİNDE İKRAR diyen...
REYHANİ,GİDİREM der,ağlayan reyhan gelir.

Kır düşmüş sakalıyla gürler aşık SEFAİ...
Sazı derde dert katar,şiiri derman gelir...

Zemahşer Osman Öztunç Mehmedimi söylerken,
Deli-dolu halinden dergaha ihvan gelir.

Ve şimdi gönüldaşım,asırdaşım,kandaşım...
Omuzunda sazıyla bir büyük OZAN gelir.

Onun şiirlerinde küfür bile zariftir.
Adı OZAN ARİFtir, ta ALUCRAdan gelir.

Kellesi hep koltukta, dinlemez dikta mikta.
Hem bal damlar ağzından, hem de baldıran gelir.

Makam-mevki tanımaz,zindan Yusufiyedir.
Kalemi sazı ona,kılıç ve kalkan gelir.

İddiam ne ses ne saz der sonsuz tevazuyla.
Dinleyen der,Arifin içinden volkan gelir.

Gönlümün tutkusudur,eksenidir,yönüdür,
Adını duyduğumda sonsuz heyecan gelir.

Allahım acısını gösterme bu CÜCEye,
ARİFsiz dünya ona vallahi zindan gelir.

Eyüp CÜCE