Kişi, sözünün eri olmalı..söylediğinin ardında durmalı...
Her ne demişsem görüp de söylemişim...Kalemim elimde, yüreğimin sesine ferman olur; o der, ben yazarım. Kime mi? Hiç düşünmedim ki...Yoğruluyor yürek duygu harmanında ve kevgirin altında kalanlar şekillenip şiir buketi oluyor...Ne yapsın ki şair? ...
Bence her şiir, sahibini bilir ve ben de derim ki, şiirim bendir, ben şiirimden ayrı değilim. Her ne demişsem duyup da söylemişim.
Ölür sanılır bazı duygular, ama ölmez ki sevda denilen ateş,insanın yüreğinde o nar oldukça. Durulur yürek bazı bazı,ama Rab gel diyene dek çırpınır seveyim - sevileyim diye...Çünkü, sevda pınarından doyurur yüreğini şair.
Şiir tadında yazalım. Şairi,şairden gayrisi bilemez.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta