Şairin yalnızlığı Şiiri - Ali Kamil

Renkleri yeniden düzenleriz
ressamın tualindeki gökkuşağı
gibidir renklerimiz

Göğün mavisini boyarız
kırmızıya, sarıya
karabulutları saklarız bulutların arkasına

Geceyi görürüz ay’ a hasret
ay’ ı gelin ederiz
yıldızların şahitliğinde

Eylülü boyarız
hazirandan kalma yeşile
hazanı bırakırız sarıya

Kuşların kanatındaki ışıltıyı boyarız
çoğalmanın sırrında
derinde kanayan yarasını görürüz
kanatlarından önce

Tunçtan heykelin üşüdüğünü görürüz
sileriz
el izlerimiz gitsin
ısınsın diye

Tozlanmış harfler görürüz
anlamlar üretip
bitiştiririz
mısralar dizeriz sıra sıra
kıta olsun
Şiir olsun diye

Biz görerek yaşarız
yaşayarak yazarız
yazarken; güleriz, ağlarız
kocaman kalabalıkların bitleriyiz biz
bu yüzden yalnızlığımız