Şairin ölümü diye acı cümbüşü açan çiçekler açtı sayfalar
Var oluşun yalnızlığına bakış
Hayatın boş dergileri 1. tekil şahıs
Kırılgan izler yalnızlığında birleşti
Şair öldü
Kelimeler damladı denizlere deniz boğuldu
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Şairin koca yüreğindeki kelimelerden birini bile kaldıramadı koca denzler demek üstadım... Muhteşem bir benzetme yapmışsınız tebrik ediyorum saygılarımla... antoloji ve tam puan.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta