Dikenli yollarda,çakıllı taşta
Yürüye yürüye imtihandayız
Nefsimizi islah için enbaşta
Sürüye sürüye imtihandayız
İmtihanın yolu gayete çetin
Şu insan dediğin nedir ki senin
İçi et parçası,dışında deri
Bir sırrına ermiş olsan bedenin
Keşfetmiş olursun o an cevheri
İnsan görünüşte iskelet sanma
Akıl komut verir, kalp ise ayar
Yaradanın mucizesi insandır
Mide acıkınca yeyince doyar
İmal olan besin , vebirde kandır
Kan yatağı damar, orda dolaşır
İnsanoğlu kendine gel kendine
Düşmeye kendine kuyu kazarsın
Aldanmayın avrupanın fendine
Kültür, modasıyla kafa bozarsın
Ecdadım sürerken rahvan atını
Yaradılış gayesini unuttun
İnsan oğlu kendine gel kendine
Helali bırakıp haramlar yuttun
İnsanoğlu kendine gel kendine
Söz vermiştin Hakka galubelada
Akıl tezgahında, fikir dokudum
İlmek ilmek heceleri işledim
Bülbül oldum gül dalında şakıdım
Umutları hayalledim, düşledim
Aklın yolu birde, iki diyen var
İşte geldik gideceğiz
Ne kaldıki bundan öte
Rabbime ne diyecdğiz
Sırtımızda günah, hata
Her günümüz dünden kötü
Bugün ne yazayım derken, dertlendim
Dert, sıkıntı yaza yaza usandım
Dert derken bir iki değil dörtlendim
Düğümleri çöze çöze usandım
Sıkıntılar arttı manevi , maddi
Dünyada huzur yok gidelim marsa
Düzenli bir yaşam hayat kalmadı
Yiyecek, içecek hep karaborsa
Tazesi kalmadı, bayat kalmadı
Fırsatçılık başın aldı yürüdü
Ömür sermayesi bitmek üzere
Ne kuvvetin kalır ne gücün kalır
Vade yaklaşıyor yetmek üzere
Ne sıkıntın kalır ne acın kalır
Yaş atmıştı geçer günler yaklaşır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!