Gidişat çok fena,yaşantı bozuk
Düzeltmek istesem gücüm yetmiyor
Üzülerek sade diyorum yazık
Üzüntüde beni tatmin etmiyor
Gözlermi kapandı,kulakmı sağır
Zalim gurbet ayrı bıraktı bizi
Yıllardır hasretin çekiyom yavrum
İçimde taşıyom özleminizi
Gözümden yaşları döküyom yavrum.
Ayrılığın şerbetini içtiniz
Sokakta, caddede, bahçede parkta
Yeni nesil edep dışı dolaşır
Yaş onbeş, yirmi beş, otuzda, kırkta
Ne edep, ne haya nede ar taşır
Uzaydan gelmedi, bizden doğdular
Ne makam, ne mevki, ne şan,ne şöhret
Sadece, sade bir kul olsan yeter
Asıl olan kulluk, şen olsun ahret
Hakka ulaştıran yol olsan yeter
Dünyaya gelişin nedeni belli
Gönlü kaf dağında,burnu havada
Benlik satanları yürekten sildim
Hayaller peşinde,boş bir davada
Atıp tutanları yürekten sildim
Gururuna mağlup,kibrine esir
Şer güçlerin binasını
Yıkmanın zananı şimdi
Gönüllerin çırasını
Yakmanın zamanı şimdi
Ruhlara meşale yakıp
Mübarek günlere eriştik amma
Heyacan kalmadı acep ne iştir
Yaşantımız belli değil muamma
Böyle bir ortamda yaşamak güçtür
Recep rahmet,Ramazanda af olur
Nedir bu gururun ey gafil insan
Gün gelince göçeceksin unutma
Emanet gövdede taşıdığın can
Bir kuş gibi uçacaksın unutma.
Dünya bir ummandır, İnsanlar gemi
Yüzer yüzer bir gün batar unutma
Ne kadar sürsende devri alemi
Ecel gelir yakan tutar unutma.
İnsan bu dünyada bir kuş misali
Daha ne yazayım kalmadı yazım
Hallerimi yaza yaza usandım
Ne baharım belli ne kışım yazım
Mevsimlerde geze geze usandım
Gönlümün çiçeği erken açıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!