Şair Necdet Göknil'e ...babama.

kendini zamandan söküp atan bir adamdın,
bir sigaranın ucunda unuturken beni,
çayı demleyip hayata küsmeyi alışkanlık ettin,
ben seni severken sen kendini terk ettin.
şimdi o terk kimde kaldı, kimde yankı?
çocukluğumu ayak ucunda ezdin baba,
nazikliğinle sustun, umarsızlığınla vurdun.

ölümün bile bir oyalanmaydı senin için,
hayatın camını buğulayıp adımı yazmadın hiç,
çünkü sen, sevmeyi yarıda bırakmayı öğrendin önce,
bir şiiri tam okuyamazdın, kaçardın kelimelerden.
annemi terk ettin, ama asıl kendinden boşandın
bir adam bir odaya ancak bu kadar sığabilir,
ve bir oğul bu kadar dolabilir içinden.

ne zaman “baba” desem, susmayı öğretirdin,
dudağında bir duman, gözlerinde başka bir zaman
kendine bile anlatmadığın bir karanlıkla yaşadın
ve ben o karanlıktan sevgi çalmaya çalıştım.
bir oğlun aynası babasıysa
benim suretim neden hep buğulu?
neden her bakışım senden bir eksik taşıyor?

çay içen hayaleti kaldı ardında,
ve ben hâlâ o buharda seni arıyorum,
yedi yıldır geçmedi bu buruk, eksik saat
yedi kere anıldın, ama bir kere bile dönmedin
bir gün “özür dilerim” demeni bekledim
ölüm bile o kelimeyi getirmedi diline
ve ben affetmeyi hiçbir yerden öğrenemedim.

senin sevgin hesaplıydı belki, belki ürkek
belki de sadece tembel bir kalpti taşıdığın
şiir yazan ama duvar ören bir adam
duyduklarını unutan, söylemediklerini hatırlayan
ben seni sevdikçe suçlu hissettim
çünkü sen, beni hiç tanımadın doğru düzgün
ve bu dünyada ilk öksüzlüğümü yanında tattım.

şimdi adını anınca içim tıkanıyor
bir baba neden bu kadar az iz bırakır?
neden bu kadar sessizce gömülür geçmişe?
neden çocukken sevilmeyenler
büyüyünce şiire tutunur, sigaraya sarılır?
çünkü babam,
senin yokluğun beni ben yaparken de kanattı.

yedi yıl… ve ben hâlâ sitem ediyorum sana
çünkü ölüm bile bazı borçları silmez
çünkü bazı çocuklar büyümeyi öğrenemez
çünkü bazı sevgiler sadece içten küfre benzer
ben seni bağışlamadım, belki de bu yüzden unutmadım
ve belki bu yüzden bu kadar benzedim sana
ey yalnızlığın şairi, ben senden yazıldım ama eksik.