Sevda dediğin istanbul gibi olmalı
Fethetmek isteyen inanmalı
Sevda dediğin istanbul gibi olmalı
Her orduya teslim olmamalı
Sevda dediğin istanbul gibi olmalı
Adını rüyamda gördüm
Ve seni, karanlık sokakta
Bir ateşin söndüğü gibi söndüm
Gözlerim, sen diye, şimdi karanlıkta
Ellerim tutacak bir el arar
Bir mahkum geldi
Hayatın kendinden sıkıldığı bir anda
Aç kapıyı
Gardiyan hayatın kıyısında
Bir mahkum geldi
Özleminde bir anne
Çocuk ağlıyor gece
Sessizliği gecenin
Bozuyor çocuk, sesin
Kapalı gözlerinde
İlk olarak bir rüya
Saklanan bir kelime güneşim battığı yerde
Hayatın bitmediği ışık arayan gözlerde
Sen sevda gözyaşlarıyla dolan kuyusun
Güneşin batmayacağı bir sevdaya yolcusun
Küsmüş gözlerin hayata umursamaz bakışı
Bırakıp gidenler özlenir, gidenlerden habersiz
Uyku tutmaz geceler yıldızlara bakılır sessiz
Bir umut bir belki diye beklenir de beklenir
Kayan her yıldızdan giden yeniden istenir
Doluna aydınlatır geceyi bekleyenden habersiz
Bütün yaprakları kök kök çillenmiş bedenime
Yeşil rengini değişmiş sevda rengine
Bütün vücudumu sarmış şimdi sıra ellerimde
Öldürecek beni saran bu zehirli sarmaşık
Hatırlarım ilk tohumu düşmüştü kalbime
Ne aradım sende bilsen senden başka
Sana senden bir sevda ördüm
Ne yazık yer yokmuş gönlünde aşka
Ben sende bir ömürlük sevda gördüm
Yazdım sevda tutarak ismini
Hayatımda bir ilkdi
Bir sigara yaktım yavaşça
Yıldızlara baktım göz kırptı
Gözlerimi yumdum yavaşça
Daha gitmeden aklıma geldin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!