Düşün, gözlerin ufka dalmış
O gün, saçını aklar sarmış
Ölüm, kapını ansızın çalmış
Ağlamak kapıda, anlamak yok
Gözlerin, neyi arar ufukta
Yok kalemimde şimdilerde bir kelime
Bir sevgi bir hasret akıyor hecelerde
Düşünülmeyecek kadar acımasız hayatı
Yaşıyor gönlüm kaybettiği sevgilerde
Ciddiye alınan sözde hayat gerçeği
Anlatsam o rüzgarın benden alıp gittigini
Her esişinden beni nasıl tükettiğini
Bir bilsen diyorum, bilemezsin
Ölmeden son nefesin nasıl verildiğini
Durulunca deniz bir fırtına sonrası
Çok üzgünüm,bekledim yoksun
Ne farkeder dunya dursun
Rüzgaralar seni denizlere sorsun
Günler seni gecelerde bulsun
Sen diye bir desen çizdim
Birgün kalbin isteyecek sevilmek
Orda gözlerinden yaşlar dökülecek
Sonra aklına gelecek ismim
İstesende dilin söyleyemeyecek
Bir ihtimal şiirlerim aklına gelecek
Gel dağlardan inen çığ gibi
Varlığınla kapla bu şehri
Seni tanıdığım ilk gün gibi
Sarsın beni güzelliğinin sihri
Nefes al benim şehrimde
Akşamın olduğu yerde bıraktım gölgemi
Yalnızlık dedikleri bu olsa gerek,anladım
Sıkıp dişlerimi birleştirdim ellerimi
Sevmek ne zormuş, hıçkırarak ağladım
Sonsuz vadiye bakan bu yamaç kenarında
Sana yazsamda söyleyemem
Sensizliğimi senle silemem
Söylememek üzere hep sana yazarım
İşte benim en güzel şiirlerim
Bütün sözleri sende olan
Sevmek zamanım geçti,gönlümde yaslarla
Geçti yıllarım,ümidim sokaklarda
Yanan mumum,son damlasına,düşecek yer arada
Gezerim,serseri desinler,saklayın beni sokaklar
Yorulmadım,yorulmam,ne papuçlar eskittim
Şiir bir hayattır
Şiirsel akar nehirler
Mavi renklidir
Suyun dibindeki gölgeler
Ne çıkarlar nede batar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!