Gönül aldanma gel şirin sulara
Damlası zehirdir zora düşersin.
Uğrarsan bağına deli bülbülün
Tarumar olur da kora düşersin.
Gül idi tüm derdin gülmedin gitti
Vatan dedik hemen biri
Koşup geldi Can Mehmedim
Adı asker, teğmen biri
Şehit nefer Can Mehmedim
Dağa atar iken pusu
Cehennemden almakla gurur duyardın kızıl ateşi,
Hani n’oldu söyle gönül?
Kızıl korun seni yaktı sadece,
Cürmün yandı sessiz sessiz,
Ah ateş kırmızısı!
Elde sancak, dilde tekbir nice yıl
Biz bu aleme şan vermişlerdeniz.
Bir hilal uğruna kan akar kızıl
Yana yakıla can vermişlerdeniz.
Talas Meydanı’nda bizdik süvari
On yaşından beri dost idik gardaş
Tâ ki felek yeter diyene kadar.
Kara kedi geçti aradan yoldaş,
Kavlimiz, kefeni giyene kadar.
Ülkü denen yare aklına müptela
Tekerlek peşinde biz koşa koşa
Az mı yolda durduk seninle Sadık?
Taklidini yapmak isterken gûya
Az mı cam indirdik seninle Sadık? *
Bir sen vardın bende diğeri Memik**
Salih Abi vardı dağ gibi yiğit,
Ecel geldi bir gün aldı dünyadan.
Döktüler kanını yıkıldı yiğit,
Ecel geldi birdün aldı dünyadan.
Dedim ya dağ gibi, koca bir insan,
Alev alev yandı her yan toz-duman oldu.
İnsanlığın hali perişan, hem yaman oldu.
Ah adalet sen yokken Nemrutları gördük,
Firavunları gördük, eksiğimiz Haman oldu.
Ne ihanetler gördük dost bildiklerimizden,
İlk darbeyi vuran yazık ki Müslüman oldu.
Düşünmem sebebini yanarken için için
Hazan vursa bağları gül ağlamaz mı bana?
Tutuştu gökkuşağı baharı görmek için
Yağmur zamanı gelse sel ağlamaz mı bana?
Alnıma yazılmış da hasret içinde hasret
Aşık dostun naşına ezan etmeğe geldim.
Gözyaşımı akıtıp figan etmeğe geldim.
Ölmüş dediler bülbül kabrine bir gül ekin
Gülü, gülzarı bugün reyhan etmeğe geldim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!