Şair Firuzen Şiirleri - Şair Şair Firuzen

Nede güzel piştim görmeni istermiydim beni, bilmiyorum?
Ama seni son kezde olsa görmeyi hayal ediyorum.
Rüyalara dalmak gözlerinde, o buğulu garip sesinle.
Yağmuru yaşadın, güneşi yaşadın her anı değer saydın benimle.
Şİmdi annesini kaybetmiş,annesinin sesini, annesinin
kokusunu,annesinin kucağını arar gibi sokaklarda gezinen

Çarpılmanın günahına sevabı serdik
Güneşin batımında aldık turuncu yu içimize
Heyy bakışları engin dağların siyah rengi5
Heyy endamı selvinin gök yüzüne uzanan hali
Burnumun direği sızlıyor hasretinden
Titriyor tüm bedenim hayalinle gezinirken

sevdiğim bu gün çiçeklerde senin yüzünü gördüğüm günde
yakıp yıktığın yüreğimi ilk tanıdığım güne geldim
göz göze geldiğimizde ağaç gibi devrildiğim yere geldim
sevdiğim yer aynı gök aynı seninle oturduğum yer başka
yıkılmış başkaları yapılmış benim yıkamadığımı bak elalem nasıl yıkmış nasılda kıymışlar senin kokunun gezindiği yerleri
yok etmişler ben böyle aklı fikri yüreği senin ken sen bana nasıl kıydın nasıl yıktın beni benin hiçmi önemi yok senin varlığına adanmış senlikte kalmak varmış ne diyeyim sevdiğim ağlar gözlerim kaybettiğim kıyılmışlığa ne ben yok oldum bu senlikle ne sen geldin benliğe

UĞUR BÖCEĞİM

[ ital
Bu sabah güneşe uyandım
İç çektim tüm sabahlara
Yaşayamadığım anlardan biriydi

Beni bağışla ne olur sana verdiğim çok zararlar var
beni bağışla ne olur yavrukuşum
yavrukuşum benim seni kendi ellerimle kendi düşüncelerimle zehirledim anlamadan
sonra anlamadan yaptıklarıma ağladım bilemedim yavru kuşum
bilemedim insan bilmediği her neyse onda ne kadarda cahil oluyor cahillikten korkumun derecesi fizan kadar elimde olmadan kırdım sen sadece buna inan seni pamuklara sarar sarmalardım erişilmez bir yer inşa ederdim senin için sana zarar verebileceğimi bilseydim bilseydim sana kıyarmıydım duygularını saflığını görmemezlikten gelirmiydim yıpratırmıydım sevgini sevincini şimdi bir gerçek daha var anlaşılmamak işte sen bunun kurbanı oldun yavru kuşum
bende anlaşılmamanın düşmanıyım şimdi

susuyorum sadece susuyorum
içimde sohbete merhaba
hey yabancı selam sana
selam doğuşuna selam yaşayışına

soruyorum soruşturuyorum

alın yazımı yazdığın ağaç kabuğuyla başbaşa yanlız kalıyorum
dostuma anlattım rüyamı oda yorumladı hüngür hüngür ağladım oysa ki sana ne sitemlerin ne kinim ne nefretim vardı
sen ölmüş olamazsın yanlız bıraksanda beni yaşamalısın
affettim seniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

Sözleri dost,yürekleri düşman bir bilinmez alemdeyim.
Tezatlığın baş gösterdiği,yalanın doğru bilindiği,
Sevdanın sellerini,aşkın küllerini kanatlarımla uçurduğum
Güneşin sıcaklığına, gökyüzünün saflığına sığındığım,
Yaradandan af dilediğim, iki nefeslik dünyada kimseyi incitmeden yaşamaktı riyakar yaşantıyı.
Karınca kadar çalışkan olmaya çalışmak;