ortaköy camiinin arkası...
bir bank, denize karşı.
oturmuş bütün ağırlık yüreğe
martılar çığlık çığlığa
elimde simit
atıyorum denize lokma lokma
geçti ömrün ilk yazı
harcadın fütursuzca.
kırmızı gözler kaldı,
giden gitti saygısızca.
lanet olsun deme hiç,
Hayat;
Hadi sor...
İstediğini sor bana.
Dersime iyi çalıştım
Bütün senaryolarını
Biliyorum artık senin.
Ey İstanbul!
Siyah-beyaz günlerimin
Başlangıcı sendedir
Senin eski fotografın
Dimdik durur hayalimde
Minarelerin gelir
Sabır ile dua ile
Tükenmez sevgim ile
Gönülden niyaz ile
Kapındayım Yaradanım
Bu dünya gelip geçer
Önceleri kartopuyken
Dönüştü kardanadama sevdamız.
Eriyecekti günün birinde
Her kardanadam gibi.
Biliyorduk ikimiz.
Beresi atkısı yoktu
Sevdiğim güzelmiş, çirkinmiş
Bu göz benim, kimene.
Vefasızmış, bırakmış
Acı benim, size ne!
Sevdanın hanıyım ki
Misafirim bir tane
Küçük muziplikler yapın
Çocuk gülüşleri olsun yüzünüzde.
Elleriniz kirlensin boşverin
Çocuk saflığı olsun yüreğinizde.
Bakın gökyüzü ne berrak mavi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!