Canan Sergül Şiirleri - Şair Canan Sergül

Sen sahipsiz başıboş güçlü bir pitonsun sevgilim
Kasıklarımda pusu kuruyor ava hasret gözlerin
Alaca ayrılıklar sürmüşsün kıyamet kokan tenine
Ve ben bir yağmur damlası kadar ederim
Vahanın çığlığı gibi tabiatı çağıran
Kendimden boşalıp kendime toplanan..

Sanatçılar söylerdi ben de hiç inanmazdım
Meğer aslı var imiş beni siz yarattınız
İçine hiç girmesem bu şöhreti anmazdım
Meğer aslı var imiş beni siz yarattınız..

"Veletlerini dünyama salma" dedi kadın
Adam yeniden doğmak dürtüsünü yenemiyordu
O da bilmiyordu aslında
Şehvetle kurulan hayallerin kasvetli odalara sürüklediğini

Biz dört kişiydik
Meskeni tuttuğumuz yol paralel
İçimizde incinmiş çocukluğumuz
Savaşı kaybettik teker teker..

Kana müptela başın yere yıkılsın senin
Çocukları öldüren elin kopsun İsrail
Şeytanlar eşliğinde ateş olsun kefenin
Kan ile beslediğin dilin kopsun İsrail

Her insanın içinde bir cenabet vardır
Suyu arayışımız ondan
Ondan bu kekremsi kehanetlere kanışımız
Ar duygusunu liğme liğme doğrayan

Kimler kimler gittiler sen de gitsen ne olur
Ömrümden ilmek ilmek ömürü götürdüler
Bin cefa çemberinden biri itsen ne olur
Bedava değil bu kalp kederler öşürdüler

kendi sesimde boğulduğum gün sustum
kimseye uğramadı haykırışlarım
inanmak istemiyordum aklıma çakılan paslı çivilere
herşeyin iyi olacağına dair ümit besliyordum
baktım gördüğüm hiçti

Ayten yine camdaydı dün gece
Elinde sigarası üzerinde kiremit rengi sütyeniyle
İki parmağının arasında sıkışmış hayallerini çekiyordu sanki içine
Sanki aralanmış dudaklarından sızıyordu efkarı
Kalkık burnunda uçuşan bakışlarımı ona göstermedim
Çünkü

Ne çok İsrail'i andırıyorsunuz
O da sizin gibi yapıyor
Haksız yere masumların
Yaşam hakkını elinden alarak
Kanlı ağzıyla Tanrı’dan cennet dileniyor..