Saim Bastık Şiirleri - Şair Saim Bastık

Ey! Vicdanı taş olmuş, gözleri de kör dünya
Gülmedin yüzümüze, halimizi gör dünya
Hain, hırsız, şerefsiz, ganimeti bölüştü
Fukaranın bahtına, bir garip ÖLÜM düştü!

HARÎMÎ (Saim BASTIK) – Malkara

Çadırla da geçer ömür, her daim sarayla değil
Bir tebessüm ömre bedel, her değer parayla değil
Dünya malı senin olsa, kefeninde cebin yok ki
Bir hoş sadân baki kalsın, bak ölüm sırayla değil!

HARÎMÎ (Saim BASTIK) – Malkara

Eğer bir gönüle, girmek istersen
Mevlânın gözüyle, kula bak oğul!
Varlığım ne işe, yarıyor dersen
Zarfın üstündeki, pula bak oğul!

Yakını uzak bil, uzağı yakın

Oğul öyle bir yaşa ki
Bu dünyada izin olsun!
Türkü söyle ve Türk’ü sev
Onun derdi sızın olsun!

Kimseyi hor görme sakın

(Torunum Metehan’a)

Adını biz verdik, ömrünü Tanrı
Kut seninle olsun, gülesin oğul!
Anan da, atan da, BOZKURT soyludur
Sen kurt balasısın, bilesin oğul!

Oğul bir görüşün, duruşun olsun
Her testiye dolanlardan uzak dur!
Bilmediğin bilmek büyük erdemdir
Her konuyu bilenlerden uzak dur!

İtibar servettir sakın bitirme

Her cefaya katlanmışım
Benim gibi bulamazsın!
TÛRAN diye adlannışım
Düşlerimi çalamazsın!

Bunca ettiğin reva mı?

Anlatmak biraz zordur, şahsına münhasırdı
Yetmiş yıl yaşadı ya, siz deyin on asırdı
Sözünü sakınmazdı, bu büyük bir “kusurdu!”
Doğru bildiği neyse, yazandı Ozan Arif
Çağın Dede Korkut’u, Ozan dı Ozan Arif!

Bu dünyada ölüm var, Mümin olan bilmez mi?
Âdem bininde ölmüş; Recep, Şâban ölmez mi?
Oğul! Saraya, köşke, sakın ola özenme
İte de kulübesi, saray gibi gelmez mi?

HARÎMÎ (Saim BASTIK) - Malkara

Ben hep destan diyorum, düşmanlar ise masal
Gökbörü, Börteçene, bu destanda hep misal
Yine eriteceğiz, elbet demir dağları
Ruhumuz yangın yeri, özlemimiz o visal!

HARÎMÎ(Saim BASTIK)-Malkara