Kimsesizler sokağının kimsesiz çocuğu,
Ben, çaresizliği resmeden büyük sanatkâr.
Bir gün bu sokağa da güneş doğar,
Gamsız kaldırımlara atarım suçumu.
Hayır, ben yapmadım bu resmi!
Sanat tasasızın olsun gündüz güneşinde,
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta